... Neredeyse nesnelerle, dille, güncel olani sembollestirerek yapilan metaforlarla, hatta son derece kisisel olan ruhsal hikayelerle kurulan baglar gibi...
Önce rutin, sonra evrilerek, herkes için yine de tanidik ama kesinlikle ‘tekil’...
Bir arabanin içi, disaridan bir kenari, bir koltuk, bir dolap...Eger gözünüz ararsa onlari kolaylikla görebilirsiniz. Oysa burada ilginç olan, onlardaki bu nesnelligin bir tampon alan yaratmasi; isikla, yüzeyden derine, çevreye yayilan mekanin içine bizi yavasça almasi...
Üstelik de bunu yasanan yogun trafige ragmen, sanatçinin özel yasam süzgecinden geçenlerden olusmus bir tortuyla, kendi hafizasinda kalan matlikta ve siddette yaratmasi...
Ince katlarla, daha katlarla...
Hayal edebildigince net, bir hayalin soyutlugunda...
Çogul, tekil, çogul, tekil...
Genel, özel, tesadüfi bir zorunlulukla...
"Trafik hala akabiliyor."