Ansen plastik sanatlarin tüm disiplinlerinden yararlanarak tasarladigi kompozisyonlarini, dünyevi nesneleri mevcut anlamlarindan arindirip, onlara yepyeni simgesel kimlikler yükleyerek olusturur. Eserlerinin temel niteligi olan 'ironi' de gücünü zaten, onun paranormal imgelerinin bu dönüstürülmüs nesnel estetikle biçimlendirilmesindeki aykiriliktan alir. Siradan izleyici için ilk bakista sadece 'farkli enstantaneler' ya da olsa olsa 'tuhaf fotograflar' olarak algilanabilecek bu isler, gerçekte, gözleme vakit ayirabilmis olanlara bu aykiriliklari her bakista tek tek kesfettirecek ve son tahlilde onlara 'dikkatli' izleyici vasfi kazandiracak birer temel egitim rehberi gibidirler. Ansen katalogu için yazdigi yazida söyle der: "...Bu kez bir konu olarak 'tehdit'i birebir islemekten ziyade ele aldigim temel varlik olan insanin evriminde geldigi su son noktada, kendi cografyasinda olusturdugu tarih ve medeniyetin içerisindeki durusunun sonuçlarindaki tahribat gücünü, var olmak için hep ötekinin varligini yok sayisini, hatta daha da ileri gidip yok edisini, eglenmek için oynadigi siradan bir oyunda bile kazanmak için nüfuz edebilecegi her imkanda tehdidin varligini açik açik kullanisini kurgulayarak bizzat oyunuma dahil etmek, böylece hikayelerini anlattigim ve betimledigim çalismalarimda 'tehdit'in kendini hissettirmesini saglamak istedim."