"Gift of the Periphery", São Paulo
ICP ödüllü Türk-Hollandali fotografçi Ahmet Polat çok uluslu kimligi ve arastirmaci kisiligiyle asla yüzeysel olanla yetinmiyor. Polat, yapitlarinda toplumlarin gelenek ve etkilesimlerini incelerken kimlik arayislarini belgelemeyi de amaçliyor.
2006 yilinda Ahmet Polat, Campo Limpo (São Paolo) gecekondularinda yasayan dört genç tasarimcinin hikayesini, moda dünyasinda kendilerine yer bulmaya çalisirlarken, onlarin günlük rutinlerine eslik ederek fotografladi. Alti yil sonra, Mariana, Leandro, Bruna ve João Carlos adli dört tasarimciyi tekrar kesfetmek, onlarla birlikte çalismak ve hikayelerini "Gift of the Periphery" adli sergide sunmak için tekrar São Paolo'ya gitti.
IED ve Ofício da Moda
2005'te Avrupa Tasarim Enstitüsü'nün (Istituto Europeo di Design) Avrupa disindaki ilk merkezi, São Paulo'da yer alan Higienópolis'teki Maranhão caddesinde açildi. Milan'da otuz sekiz yil önce kurulan enstitü, Avrupa'daki endüstriyel tasarim ve moda üzerine öncü biregitim merkezidir. Kurum tasarim, görsel sanatlar, iletisim ve moda üzerine kurslar verir. 2005 yilinda okul, São Paulo'nun güneyindeki Campo Limpo'nun "Yeni Yildizi" adli sivil toplum kurulusu ile Project Ofício da Moda isletmesi tarafindan yürütülen bir ortaklik kuruldu. Program 16 ila 25 yaslari arasindaki gençlere profesyonel kurslar sunuyor. 2006 yilinda enstitü üyelerinden olusan bir panel ile belirlenen kursun en iyi dört ögrencisi IED'de moda egitimi için burs almaya hak kazandilar.
Ahmet Polat'in küratörlügünü de yaptigi "Gift of the Periphery" baslikli sergiye 26 Haziran - 31 Temmuz 2013 tarihleri arasinda, São Paulo'daki DOC Galeri ev sahipligi yapti. Büyük ilgi uyandiran sergide Ahmet Polat'in fotograflari, Campo Limpo'lu dört tasarimcinin fotograflara konu olan tasarimlariyla birlikte sunuldu. Bu proje Amsterdam Belediyesi ve Mondriaan Foundation tarafindan desteklendi.
Leandro Benites
Büyükbabasi ve babasinin Rio Grande do Sul'da (Güney Brezilya) yer küçük çiftliginden çocukken ayrilan Leandro Benites (26) Campo Limpo mahallesinde dokuz kardesli bir ailede büyüdü. Çocuk yasindan itibaren klasik bale yapan Leandro 13 yasinda annesinin yardimiyla yapmaya alistigi tiyatro kostümlerini tasarlamayi sevdigini kesfetti. Yedi yil önce Estrela Nova adli sivil toplum kurulusu üzerinden Ofício da Moda kurslarina kaydoldu. Avrupa Tasarim Enstitüsü okulunda okumak için burs kazanan dört tasarimcidan biri olan Leandro Benites, büyük markalara çalisan ve ayni zamanda hala kendi parçalarini üreten bir tasarimci olarak moda dünyasinda kendine yer buldu.
"Bellek Koleksiyoneri". Genç tasarimci bu sekilde tanimlaniyor. Tasarimlarini üretirken, Leandro Benites Rio Grande do Sul'deki büyükbabasinin küçük çiftligini animsayan duygusal bellegindeki ilhami arastirir.
Anilarin boslukla karistirildigi yer olarak zihinlerimizin isleyisine göndermede bulunan soyut kaliplari atlar, böcek ve kelebek iskeletleri kullanarak aktarir.
João Carlos Monteiro
João Carlos Monteiro'nun (31) Avrupa Tasarim Enstitüsü'ne (IED) alti yil önce girdi. Tasarimci kendisini moda için dogmus olarak tanimlar. Campo Limpo mahallesinde yasayan biri olarak Christian Dior ve Prada gibi TV markalarini görmek onu çok heyecanlandirdi. Hayatinda hiç moda dergisi olmamisti ama yine de Italya'ya okumak için gitmeyi düslerdi. IED'e girisi dünyasini degistirdi. Bu, ona zengin dünya ile yasadigi muhitin sert gerçekligi arasindaki zitliklari gösterdi. João Carlos okulu neredeyse bitiriyordu ancak kursun sonunda çalisma hayatina dönmek zorunda kaldi. Su an kursa geri dönmek için ugrasiyor, ayni zamanda Clube Paulistano tiyatrosu için kostümler tasarlayip, üretiyor ve Ofício Moda'daki derslere katiliyor. Su anki patronu Daniela Deysi Mello'ya, Ofício Moda'dan ögretmenleri Edna Marques ve Divanda Mazaia'ya Gift of the Periphery'ye katilmasinda gösterdikleri destek için mütesekkir.
Maskülen olanin feminen olana dönüsümü ve toplum tarafindan belirlenen dogru ile yanlis olanin arasindaki zitliklar ve askin siklikla yasaklandigi Dante'nin Cehennem'i João Carlos Monteiro ‘yu güçlü teatral karakterler üzerine yaptigi çalismalarda ilham kaynagi olur. Sergide gösterilen ceket tasarimi askeri tasarimlara benzemekle birlikte, bitmemis bir maskülenligi sembolize eder.
Bruna Medeiros
Bruna Medeiros (28) annesinin kumaslari ve dikis makineleri içinde büyümüstü. Moda dünyasi ve giysi endüstrisi onun köklerinde vardi. Ofício da Moda'da kurslara katildi ve IED bursu finalistlerinden biriydi ancak kursu tamamlayamadi. Bu Bruna'yi durmadi. Endüstriler Birligi'nce desteklenen teknik kurslari olan Senai'deki modelleme ve dikis üzerine kurslara katildi ve bölgedeki Bom Retiro'daki giysi atölyesinde stilist olarak çalisirken baska ek kurslar da aldi. Yakin zaman önce kendi markasi "By Bruna Medeiros"u olusturdu ve birçok tasarim magazasi için kiyafetler, Chris Barros ve Daslu gibi büyük Brezilyali markalar için de parçalar üretiyor. .
'By Bruna Medeiros' öylesine bir marka degil. Bruna günlük yasamlarinda zarafetle giyinme ihtiyaci içinde olanlara yardim eden kisilerle çalisiyor. Deri pantalonlarla birlestirilen kazaklara isilti katmak için ipek gibi kumaslari kullaniyor.
Mariana Machado
Mariana Machado (25) kemerler ve kendi deyimiyle "oldukça çilgin giysilerle" kullanarak her zaman kendi stilini ariyor. Mariana, diger yerlerin yani sira São Paulo'nun merkezindeki Cumhuriyet Meydani'nda deri satan esnaf ailenin kizi olarak genç yasta moda dünyasina çekildi. Ofício da Moda'da yetenekli ögrenci durusuyla IED bursunu kazandi. Pazardaki özerkligini saglamak için kendi sokak modasi (street wear) markasini olusturdu.
Mariana, "iyi askerler" olarak gördügü insanlari düsünerek sokak giyimi markasi Calvario için parçalar üretiyor. Calvario Isa'nin haçinin dikildigi tepenin adi. Mariana'nin tasarimlari t-shirtler, sapka ve kaykaylar üzerine basilmis kuru kafalar içeriyor ve siklikla dövmeli bedenleriyle kendilerini ifade eden gençler için üretiliyor.
www.ahmetpolat.nl
Prodüksiyon: Stijntje Blankendaal
Saç ve Makyaj: Shelley Lashley
Destek: Amsterdam Belediyesi ve Mondriaan Foundation